11.07 Дикие души. Как национальному романтизму стран Балтии удалось покорить Париж (II)
[vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531238271335{padding-top: 20px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]Cможет ли украинское искусство попасть в один из знаменитых парижских музеев? Искусству Эстонии, Литве и Латвии это удалось. О долгом пути балтийского символизма к сердцам посетителей Музея Орсе рассказывает куратор выставки «Дикие души. Символизм стран Балтии» Родольф Рапетти.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» z_index=»» css=».vc_custom_1561197859184{padding-top: 30px !important;}»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Читайте также первую часть интервью: Дикие души. Как национальному романтизму стран Балтии удалось покорить Париж [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» z_index=»»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531163133115{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10821″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Музей Орсе: Расскажите о том, что происходило «за кулисами». Сложно ли было организовать выставку «Дикие души»?
Родольф Рапетти: Организовать эту выставку было легко, поскольку подготовка к ней проходила под патронажем президентов и министерств культуры трех стран. Конечно, я напрямую работал с национальными художественными музеями в Риге, Таллинне, Тарту, Вильнюсе и с Музеем Чюрлëниса в Каунасе.
С самого начала мы решили, что информацию о работах 25 символистов-участников нам представят специалисты по каждому из художников. Затем эти тексты были переведены, и уже на их основании мы создали каталог на французском. Все свои пожелания я направлял Гинте, а она координировала процесс со своими коллегами.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531298590903{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10891″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]В каждом музее я отобрал картины, включая и те, что хранились в запасниках. Окончательная селекция прошла после проверки состояния произведений.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»element_from_left» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531298906942{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]
Важно отметить, что с того момента, когда я попал в страны Балтии впервые, все музеи были отреставрированы. Это стало частью программы по поддержке национальной культурной идентичности.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Профессионалы этих музеев работают так слаженно, что, когда президент Музеев Орсе и Оранжери Лоранс де Кар захотела открыть выставку в 2018 году вместо 2019-го, все музеи дали свое согласие через день после запроса.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531240874363{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10851″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Музей Орсе: Как родилось название выставки «Дикие души»? Это ведь ваша идея, не так ли?
Родольф Рапетти: Сегодня кураторы ищут названия, которые смогут привлечь внимание. Первая наша версия звучала как «Символизм в странах Балтии». А «Дикие души» появились в Риге на совещаниис директорами и хранителями музеев-участников.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531163183801{padding-top: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10862″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»element_from_left» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531164267216{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]
Один из хранителей высказал опасение, что страны Балтии мало известны во Франции и немногие знают, где эти страны находятся. Это означает, что название «Символизм в странах Балтии» не привлечет публику. Что, по правде сказать, верно. Мы начали искать новые идеи.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Я вспомнил о том, что для коллективной экспозиции в Хельсинки, посвященной символическим пейзажам, мои финские коллеги выбрали название «52 души». И это название отлично сработало.
Во время собрания в Риге я понял, что хотел бы подчеркнуть аутентичность, «дикость» (в том смысле слова, в котором его употреблял по отношению к себе Гоген) балтийского символизма. Я предложил: «Почему бы не “Дикие души”?» И эта идея всем понравилась.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531166202428{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column width=»1/2″ css=».vc_custom_1531303693062{padding-bottom: 30px !important;}»][vc_single_image image=»10868″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][vc_column width=»1/2″][vc_single_image image=»10869″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Музей Орсе: В самих странах Балтии редко говорят о символизме, называя это течение «национальным романтизмом». Почему?
Родольф Рапетти: Термин «национальный романтизм» употреблялся с самого начала существования течения. Кстати, он так же, как и «символизм», не был придуман историками искусства, а взят ими как уже существующий.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»element_from_left» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531164267216{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]
У европейского символизма с его идеалистичным, неоплатоническим видением мира было много форм. В странах Балтии символизм «скрестился» с поисками национальной идентичности.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531304774836{padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10865″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Этот политический аспект не чужд романтизму. Вспомним, к примеру, о немецком движении «Буря и натиск», направленном на поиск своих корней. Когда мы находим корни, согласно идеологу «Бури и натиска» Иоганну Гердеру, мы находим свой язык, свою литературу.
У этого движения в Европе возникло много последователей. Один из самых известных – Элиас Лённрот, объединивший в 1828 году карельские народные эпические песни в «Калевалу».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»element_from_left» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531164267216{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]
Спустя десятилетие интерес к народным песням добрался до стран Балтии. К примеру, мы знаем, что Чюрлëнис записывал фольклорные мелодии. Это возвращение к истокам культуры определит национальную идентичность стран Балтии. Отсюда и термин «национальный романтизм».
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531304086873{padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10881″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Музей Орсе: На выставке довольно много «темных, мучительных» работ. Это связно с трагической историей балтийских стран?
Родольф Рапетти: Без сомнения. Нужно хорошо понимать, что границы стран Балтии постоянно менялись. А в определенный момент истории они и вовсе не имели собственных границ, потому что не были самостоятельными государствами.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531168897139{padding-top: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]
Вам нравится интервью? Пожалуйста, поделитесь им в социальных сетях или станьте другом Музы на Фейсбуке и/или в Инстаграм. Amuse A Muse – некоммерческий арт-проект, созданный для популяризации знаний об искусстве и культуре. Он сможет вырасти только с вашей помощью.
Наталья Гузенко, автор проекта
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» z_index=»»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531240850554{padding-top: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column width=»1/2″ css=».vc_custom_1531307007227{padding-bottom: 30px !important;}»][vc_single_image image=»10876″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][vc_column width=»1/2″][vc_single_image image=»10873″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»element_from_left» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531164267216{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_column_text]
История этих стран очень непростая. Для них всегда существовала угроза быть захваченными.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]В работах художников видна характерная тень, которая падает перед персонажами. Это символ не только политической нестабильности, но и экзистенциальной: кто мы, родившиеся в этой стране?[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531306275019{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10887″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]В письменных источниках тех лет мы находим подобные вопросы: чем является наше искусство? какое ему можно дать определение? И каждый отвечает на них по-разному.
Картины латышского живописца Яниса Розенталса созданы в синтезе с мировым искусством, а эстонский художник Оскар Каллис опирается на фольклор, на традиционные эстонские скульптуры.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531315395307{padding-top: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_single_image image=»10878″ img_size=»full» add_caption=»yes» alignment=»center» style=»vc_box_shadow_3d» qode_css_animation=»»][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern» css=».vc_custom_1531168897139{padding-top: 30px !important;}» z_index=»»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_column_text]Читайте также третью часть интервью: Дикие души. Как национальному романтизму стран Балтии удалось покорить Париж
Главное фото: Под летним солнцем, Оскар Каллис, 1917, Эстонский художественный музей, Эстония[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=»» row_type=»row» use_row_as_full_screen_section=»no» type=»full_width» angled_section=»no» text_align=»left» background_image_as_pattern=»without_pattern»][vc_column][vc_separator type=»normal» color=»#dd8500″ transparency=»1″ thickness=»1″][/vc_column][/vc_row]