
19.12 Дега. Танок. Малюнок. Частина II. Медузи
[vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513690135595{padding-top: 20px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_column_text]Схожість між балетними пачками з газу й прозорими медузами надто очевидна, аби її не помітити. Однак за зовнішньою подібністю приховано дещо більше.
Двоїста натура юних балерин, що часто животіли й змушені були заробляти на життя проституцією, зачаровувала й лякала так само, як і медузи, чиї форми настільки ж приваблювали, наскільки жахали їхні укуси.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”element_from_left” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1585235632662{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_column_text]
«Стефан Малларме каже, що танцівниця – це не жінка, яка танцює, бо вона – не жінка й вона не танцює. Це зауваження не лише глибоке, але й вірне», – Поль Валері
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]Цікаво, що у 1899 році на екрани вийшов знаменитий «Танець-серпантин», в якому на неймовірній швидкості, освітлена різнокольоровими софітами, кружляє Лої Фуллер у легких одежах.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513691153486{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_video link=”https://www.youtube.com/watch?v=YNZ4WCFJGPc” el_width=”80″ align=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]Перед нами дійсно вже «не жінка, й вона не танцює», як писав Малларме, перед нами – безперервний рух, що знайшов свою власну форму. Матеріалізація ця ефемерна, адже існує, допоки триває самий рух.
Якось у кіно Валері побачив велику медузу, чий «танок» так зачарував його, що він написав про це у книжці, присвяченій Дега.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513691856815{padding-top: 30px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_single_image image=”5797″ img_size=”full” add_caption=”yes” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513691564851{padding-top: 30px !important;}” z_index=””][vc_column]
Уривок з книжки «Дега. Танець. Малюнок»:
[vc_separator type="small" position="left" color="" thickness="2" width="20" up="0" down="15"]У потоці спідниць, що раз у раз здіймаються з дивною й безсоромною наполегливістю уривистими хвилеподібними рухами, вона перетворюється у мрію Ероса.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513691629103{padding-top: 20px !important;}” z_index=””][vc_column]
Обережно! Прочитавши наступні рядки, ви вже ніколи не зможете дивитися на балерин Дега як раніше.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513693106633{padding-top: 30px !important;padding-bottom: 30px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_single_image image=”5796″ img_size=”full” add_caption=”yes” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” qode_css_animation=””][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” z_index=””][vc_column]
Уривок з книжки «Дега. Танець. Малюнок»:
[vc_separator type="small" position="left" color="" thickness="2" width="20" up="0" down="15"]Авжеж, він перебільшував. Дега знав кількох жінок, в яких знаходив вишуканість і розум, що задовольняли навіть таку витончену людину, як він. Проте очевидно, що художник судив про жінок у цілому за своїми моделями й не прагнув зробити їх привабливими.
Мені не відомо, якою була його сентиментальна історія. […] Утім характер Дега дозволяє вважати, що минуле життя майже не вплинуло на манеру зображувати жінок такими, якими ми їх бачимо на його малюнках.
Його темні очі нічого не бачили у рожевому світлі.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513691629103{padding-top: 20px !important;}” z_index=””][vc_column]
Наталя Гузенко, авторка проекту[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css=”.vc_custom_1513694677214{padding-bottom: 30px !important;}” z_index=””][vc_column][vc_separator type=”normal” color=”#dd8500″ transparency=”1″ thickness=”1″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column][vc_column_text]Головна світлина: Танцівниця з букетом, що вітає зал зі сцени (фрагмент), Едгар Дега, 1878[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]